Pontecorvo is een van die Italiaanse filmmakers die voor het leven getekend is door het neorealisme. Hij verklaart dat hij besloot om cinema te gaan maken na het verlaten van een vertoning van "Paisa" van Roberto Rossellini. De toekomstige filmmaker was toen in Parijs, een jaar na een oorlog waarin hij een van de belangrijkste figuren van het Italiaanse verzet en een van de oprichters van het Jeugdfront werd. Pontecorvo liet zijn status als oorlogsheld achter zich en maakte zijn regiedebuut met "Giovanna", een korte film die een filmcarrière inluidde die gewijd was aan wat hij zelf de "dictatuur van de waarheid" noemt.